نگاهی به لزوم همکاری مردم و دولت در بحران کووید ۱۹ | کرونا، حاکمیت و اعتماد همگانی

به گزارش شهرآرانیوز؛ ویروس کرونا همچنان در جهان تاخت‌و‌تاز می‌کند و روزانه جان انسان‌های بیشتری را می‌گیرد. در کشور ما نیز، اوج‌گیری آمار مبتلایان و درگذشتگان ناشی از ویروس کرونا در موج سوم شیوع آن، منجر شده است تا ستاد ملی مقابله با کرونا، برای کنترل شیوع این ویروس، محدودیت‌های جدیدی وضع کند، از تعطیلی همه مشاغل به‌جز مشاغل ضروری زیرگروه یک تا ایجاد محدودیت رفت‌و‌آمد شبانه اتومبیل‌های شخصی در شهر‌های با وضعیت قرمز.

 

ستاد ملی مقابله با کرونا امیدوار است که با وضع محدودیت‌های جدید، بتواند سرعت انتشار ویروس کرونا در کشور را کاهش دهد و از خسارات جبران‌ناپذیر آن بکاهد. اما بدون‌شک این مهم جز با همکاری عمومی شهروندان و رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی اعلامی محقق نخواهد شد. برای بررسی بیشتر این موضوع سراغ دو تن از چهره‌های سیاسی رفته‌ایم؛ حجت‌الاسلام مصطفی درایتی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و جواد آرین‌منش، فعال سیاسی اصولگرا.

درایتی در پاسخ به این پرسش که محدودیت‌های اعمالی جدید برای غلبه بر شیوع کرونا در کشور تا چه میزان می‌تواند کارآمد باشد به شهرآرا گفت: «روش‌هایی که برای غلبه بر بحران کرونا در کشورمان در دست انجام است، روش‌هایی تخصصی است که در همه دنیا هم با شدت و ضعف متفاوت اعمال می‌شود. روش کنونی در ایران، تلاش برای قطع ارتباط انسانی و کنترل شیوع کروناست و این ابداع ما نیست که برخی بدین سبب با آن مخالفت می‌کنند، بلکه مؤثرترین روشی است که در همه کشور‌ها دنبال می‌شود.»

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب دراین‌باره که چگونه می‌توان اعمال محدودیت‌های کرونایی اخیر را بیشتر به نتایج مطلوب موردانتظار نزدیک کرد، گفت: «با‌توجه‌به اینکه کرونا در کشور ما و به‌ویژه در شهر مشهد با گستردگی بسیار زیادی شیوع پیدا کرده است، مردم توجه کنند که برای کمک به خودشان باید تعهد اجتماعی‌شان را بیشتر کنند. امیدوارم همه ارگان‌های ذی ربط در بحران کرونا تلاش کنند تا بتوانیم از این بحران گذر کنیم.» وی افزود: «به‌ویژه از شهرداری مشهد انتظار دارم که جدی‌تر و با تبلیغات گسترده شهری، به ترویج فرهنگ پایبندی مردم به محدودیت‌های اعمالی برای حفظ جان خود و دیگری کمک کنند.

 

رسانه‌ها نیز می‌توانند در این روند کمک کنند تا اعتماد مردم بیشتر به فرایند‌های مدیریت و کنترل شیوع ویروس کرونا در شهر و کشور جلب شود و همکاری بیشتری نشان دهند. اگر مردم متعهد نشوند، هزینه‌های این بحران فقط بر دوش مردم است؛ چه درزمینه از‌دست‌دادن عزیزانشان و چه مشکلاتی که در آینده گریبانشان را خواهد گرفت. رسانه‌های درگیر در بحران کرونا باید مردم را آگاه کنند که نباید بحران کرونا را با عملکرد دولت پیوند بزنند، بلکه بحران کرونا یک بخش جدی و مهم اجتماعی دارد که مربوط به خودِ ماست و می‌توانیم با پایبندی به پروتکل‌های بهداشتی اعلام‌شده، سهمی در رفع این بحران داشته باشیم.»

 

 

درایتی گفت: «جلب اعتماد عمومی مقدمات بسیاری نیاز دارد که در این سال‌ها بار‌ها در‌باره آن صحبت شده است. کارشناسان بسیاری بار‌ها هشدار داده‌اند که بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت، آفت بزرگی است که به همه حوزه‌ها سرایت می‌کند و خسارت‌های جبران‌ناپذیری به بار می‌آورد و مشکلات را افزایش می‌دهد. اما در وضعیت کنونی باید این موضوع بی‌اعتمادی به دولت و حاکمیت را از بحران کرونا تفکیک کرد تا مردم این‌ها را دو موضوع مستقل ببینند. بی‌اعتمادی به دولت و حاکمیت موضوعی نیست که در شرایط کنونی بتوان آن را حل کرد، بلکه حاکمیت در گذر زمان باید کاری برای آن کند تا مردم احساس کنند که محرم حاکمیت‌اند و حاکمیت درصدد خدمت به آن‌هاست و این مردم هستند که در حکومت، اصل و محورند.»

آرین‌منش نیز در پاسخ به این پرسش شهرآرا که مشارکت مردم در پیشبرد محدودیت‌های کرونایی جدید چه تأثیری در غلبه بر بحران کرونا خواهد داشت، گفت: «به اعتقاد من، از ابتدای انقلاب تا‌کنون، تجربه‌های موفق ما عبارت است از آن دسته مواردی که مردم در آن‌ها مشارکت کرده‌اند. امروز هم با یک بلای آسمانی فراگیر و گسترده جهانی مواجه‌ایم که فعلا به دلیل آنکه واکسنی ندارد، تنها راه پیشگیری از آن، قطع زنجیره ارتباطی است. خسارت‌هایی که کرونا به کشور‌ها وارد کرده، در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بسیار مخرب و در برخی موارد جبران‌ناپذیر است. در این شرایط، تنها راه پیشگیری بنابر تجربه همه کشور‌هایی که در کنترل و مدیریت شیوع ویروس کرونا موفق بوده‌اند، نظیر چین، قطع زنجیره ارتباطی آن است؛ لذا می‌طلبد که مردم به‌خاطر خود و خانواده‌شان، ملاحظات را رعایت کنند و به پروتکل‌های بهداشتی اعلامی پایبند باشند.»

این فعال سیاسی اصولگرا در ادامه درباره دشواری محدودیت‌های کرونایی برای طبقات فرودست جامعه افزود: «برای اقشاری از جامعه که زیر خط فقر هستند، تحمل اینکه بخواهند دو هفته یا یک ماه بدون درآمد زندگی‌شان را اداره کنند، کار بسیار دشوار و گاه غیرممکنی است؛ بنابراین دولت، مردم و نیکوکاران باید به میدان بیایند تا از این بحران بتوانیم به سلامت عبور کنیم. مجاب‌کردن افراد گرسنه‌ای که کارگر روزمرد هستند و اگر یک روز کار نکنند، سفره‌شان خالی می‌ماند، کار بسیار دشواری است، مگر آنکه منابع جبرانی برای آنان در‌نظر گرفته شود.

 

این منابع جبرانی نیز از دو حال خارج نیست؛ یا کمک‌های دولتی است یا مشارکت‌های مردمی و ورود فعالانه خیران که به مدد فقرا بشتابند تا بتوان از بحران کرونا عبور کرد. وقتی کسی نان شب ندارد که بخورد و یک روز بیکاری‌اش مساوی است با گرسنگی خود و خانواده‌اش، خیلی سخت است که با گفتاردرمانی، آنان را مجاب کرد در خانه بمانند. نهاد‌های خدماتی دولتی، بنیاد مستضعفان، کمیته امداد، آستان قدس رضوی، نهاد‌های عمومی غیردولتی، شهرداری‌ها باید همه به میدان بیایند تا بتوانیم از این بحران عبور کنیم.»

 

 

آرین‌منش در پایان با اشاره به دشواری‌هایی که بی‌اعتمادی در جامعه در بحران کرونا ایجاد خواهد کرد، برای غلبه بر آن گفت: «در سال‌های اخیر، شکاف عظیمی میان حاکمیت و مردم ایجاد شده است که دلیل آن، این است که دولت‌مردان به شعار‌ها و وعده‌هایی که دادند، عمل نکردند و با گذشت زمان، مردم احساس کرده‌اند که به‌جای حرکت به جلو، مشکلاتشان افزون و تورم، گرانی، فقر و فساد دامنه‌اش گسترده‌تر شده است و در‌نتیجه درگذر زمان، بی‌اعتمادی به وجود آمده است. نمی‌توان در یک شب اعتماد را به مردم بازگرداند، اما با کار صادقانه و خدمت به مردم به تدریج می‌توان این شکاف را پر کرد.»